Problem z czekoladą

Nie wiem czy wszyscy zdają sobie sprawę ale produkcja czekolady a zwłaszcza produkcja i dostawy kakao do producentów czekolady jest bardzo „złożony” i mocno pokrętny. Rolnicy, głównie w Afryce Zachodniej, sprzedają swoje plony lokalnym pośrednikom, którzy z kolei sprzedają je eksporterom. Eksporterzy ci sprzedają czekoladę producentom i handlowcom, często w Europie, którzy sami są wspierani przez inwestorów w Londynie i Nowym Jorku.

Taka złożoność oznacza, że rolnicy otrzymują zaledwie 5% ceny detalicznej tabliczki czekolady za główny składnik czekolady jakim jest kakao. Problemy rolników uprawiających kakao są boleśnie widoczne na Wybrzeżu Kości Słoniowej (największy producent kakao na świecie). W kraju tym około 1 miliona rolników zajmuje się uprawą kakao i razem ze swoimi rodzinami (około 5 milionów ludzi) stanowi 20 % populacji. Ponad połowa rolników uprawiających kakao z Wybrzeża Kości Słoniowej i ich rodzin utrzymuje się za mniej niż 1,20 dolara dziennie. Na Wybrzeżu Kości Słoniowej i w Ghanie, gdzie uprawia się około 60% światowego kakao, około 1,5 miliona pracuje na obszarach uprawy kakao. Wiele lasów Wybrzeża Kości Słoniowej zostało zniszczonych, aby zrobić miejsce dla drzew kakaowych (mapa poniżej).

Dodatkowo został w ostatnim czasie opublikowany artykuł w https://www.nature.com/natfood/ , gdzie naukowcy wskazują jak zmieniła się powierzchnia upraw w ostatnich latach. Oficjalne dane zaniżają liczbę hektarów pól przeznaczonych pod uprawę kakao w Afryce Zachodniej, a tym samym wpływ przemysłu na wylesianie. Nikolai Kalischek ze Szwajcarskiego Federalnego Instytutu Technologii w Zurychu wraz z grupą współpracowników postanowił stworzyć mapę wylesiania napędzanego przez uprawy kakao na Wybrzeżu Kości Słoniowej i w Ghanie, które razem produkują dwie trzecie światowego kakao. Aby wygenerować mapę, połączyli dane dotyczące znanych lokalizacji niektórych plantacji kakao ze zdjęciami satelitarnymi o wysokiej rozdzielczości. Korzystając z tych danych, wytrenowali model komputerowy, aby przewidzieć prawdopodobieństwo, że każda lokalizacja na mapie jest potencjalnym miejscem dla lokalizacji farmy kakao. Następnie sprawdzili swoją pracę, porównując ją z częściowo ręcznie oznakowaną mapą Ghany i sprawdzeniem na miejscu na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Ich mapa okazała się dokładna w prawie 90% przypadków.

Okazało się, że uprawy kakao stanowią 13,8% powierzchni Wybrzeża Kości Słoniowej i 11,4% Ghany (odpowiednio 4,45 mln i 2,71 mln ha). W przypadku Wybrzeża Kości Słoniowej liczby te są mniej więcej zgodne z danymi Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa, ale w przypadku Ghany szacunki przy użyciu nowej metody są prawie 70% wyższe niż wcześniej sądzono. Twórcy mapy odkryli również, że 30% gospodarstw uprawiających kakao na Wybrzeżu Kości Słoniowej i 7% w Ghanie zostało zasadzonych w lasach, które powinny być chronione. Gleby na niedawno wyciętym lesie są szczególnie żyzne (tymczasowo), co daje rolnikom wysokie plony w krótkim okresie. Na przykład w rezerwatach leśnych Tano Ehuro i Manzan w Ghanie nielegalna uprawa kakao odbywa się na połowie do trzech czwartych ich obszarów. Korzystając z mapy, naukowcy wykazali, że od 2000 roku uprawa kakao spowodowała ponad 37% utraty lasów na obszarach chronionych Wybrzeża Kości Słoniowej i 13% wylesiania w rezerwatach w Ghanie. Uważa się, że Wybrzeże Kości Słoniowej straciło ponad 90% swojej pokrywy leśnej od 1950 roku, a Ghana mogła stracić ponad 65%.

Produkcja kakao eksplodowała w 1900 roku, napędzana przez „czekoladową gorączkę” w Europie i Ameryce, i nadal rośnie. (Wybrzeże Kości Słoniowej i Ghana same nie są wielkimi konsumentami.) Teoretycznie rządy i korporacje od lat próbują powstrzymać wylesianie spowodowane kakao, zarówno poprzez zachęcanie rolników, aby nie ścinali drzew, jak i poprzez egzekwowanie surowszych przepisów. Niestety, wydaje się, że jeszcze nie wyplenili gorzkiej praktyki.

źródło: www.economist.com